En de winnaar is...

minibel in bak D, links op rek

Ik zei al: de winnaar van het jaar 2012 kan niet anders zijn dan de tomaatjes. 

Zowel hier als op het terras van mijn moeder gaat de oogst door en ik hoop, ondanks de regen en herfstige temperaturen toch nog op wat warmte waardoor de groene vruchten hun rode kleed zullen aandoen. 

een klein deel van de oogst '12

Minibel deed het als vanouds. Heerlijk zoet en onverstoorbaar. Er waren ook nog een of twee planten met trostomaten bij mijn moeder die grotere minder vurigrode tomaten brachten. 

Van de maja kan ik ook dit jaar weinig melden. Ik heb geen idee. Er was wel een plantje maar waar die gebleven is, ik kan het niet zeggen. 

romaatjes hoog gegroeid uit C

De grootste vreugde brachten de planten van zelf gewonnen zaad van romaatjes. Hele grote, bijna te grote planten die tot wel vier trossen voortbrachten met meer dan tien tomaatjes per tros.

Prachtig om te zien hoe de romaatjes, o.a. zoals ik ze afgelopen maart kocht, groeien aan de takken. Rood worden van boven naar beneden. Schitterend. Lekker stevig, vleesig, gezond smakend. Een winnaar dus.

Wie weet wat ik volgend jaar doe. Eigenlijk, eerlijk gezegd, denk ik erover, opnieuw!, om alleen maar bloemen te doen, color blocking: in elke bak een bloem, een kleur. 

Maar, mij kennende, gaat het bloed vast wel weer stromen. Tomaatjes, vers van de plant, het landgoed, de bakken op het terras, wie zou daarbuiten willen? Ik niet!

Kate
19 september 2012